تفاوت کوین و توکن چیست؟

توکن چیست و انواع آن کدام است؟

توکن نماینده یک دارایی تایید شده است. در حوزه ارزهای دیجیتال، توکن ها تنها منحصر به یک پلتفرم نیستند بلکه هر پروژه می‌تواند توکن مخصوص به خود را داشته باشد. اگر علاقه دارید تا بیشتر درباره توکن ها بدانید، پیشنهاد می‌کنیم با نوبیتکس، بهترین سایت خرید و فروش ارز دیجیتال همراه باشید. (پیشنهاد مطالعه: توکن حاکمیتی چیست؟)

توکن تفاوت کوین و توکن چیست؟ چیست و چه اهمیتی در خرید ارز دیجیتال دارد؟

احتمالاً تاکنون بارها و بارها مقالاتی درباره نحوه تحلیل قیمت اتریوم، بیت کوین و سایر ارزها را خوانده‌اید. معمولاً فناوری بلاک چین به رمزارزهای آن شناخته می‌شود. در حقیقت افراد کمتر به دیگر جنبه‌های این فناوری ازجمله توکن توجه می‌کنند. اگر بخواهیم توکن را خیلی ساده معرفی کنیم، باید بگوییم که توکن در واقع ارزی است که بر روی یک بلاکچین دیگر ساخته می‌شود و مانند کوین ها بلاکچین خاص خود را ندارد. شاید برایتان جالب باشد که بدانید توکن ها نیز خرید و فروش می‌شوند. درواقع توکن ماهیتی شبیه به کوین هایی مانند بیت کوین دارد اما هدف وسیع‌تری را دنبال می‌کند. توکن‌ها را می‌توان کلیدهای رمزنگاری نظیر امضا دیجیتال و گاهی مثل سیستم امنیتی اثرانگشت دانست. در چند سال اخیر، توکن های امضای دیجیتال بالاترین امنیت را برای سرویس‌های دیجیتال نظیر خرید ارز دیجیتال فراهم کرده‌اند.

توکن و کوین چه تفاوتی دارند؟

تفاوت توکن و کوین به کاربردهای متنوع آن بازمی‌گردد. در حقیقت توکن به نسبت کوین ها کاربردهای بسیار بیشتری دارد. از توکن ها می‌توان برای سرمایه‌گذاری، اوراق قرضه و حتی کسب سود استفاده کرد. در ادامه با کاربردهای توکن آشنا می‌شویم.

توکن ارزی، رایج ترین کاربرد توکن

از توکن های ارزی، به‌عنوان روشی برای پرداخت استفاده می‌شود. همچنین درصورتی ‌که قصد ذخیره ارزش را دارید می‌توانید از توکن ارزی استفاده کنید. یکی از جالب‌ترین نکات درباره توکن ارزی این است که کاربرد آن بسیار شبیه به انواع ارزهای دیجیتال است. در حقیقت همان‌طور که می‌توان اقدام به خرید و فروش بیت کوین کش، لایت کوین و سایر ارزها کرد، می‌توان خرید و فروش Currency token را نیز به ‌سادگی انجام داد.

توکن دارایی، توکن در نقش سند اثبات

از توکن‌های دارایی به‌عنوان یک سند برای اثبات یک دارایی در پلتفرم و یا حتی یک سازمان استفاده می‌شود. هر توکن دارایی می‌تواند بیانگر میزان ارزش یک دارایی فیزیکی باشد. به توکن‌های دارایی Asset tokens نیز گفته می‌شود.

توکن‌ جایزه ، امتیاز وفاداری برای مشتریان

یکی از جالب‌ترین کاربرد توکن‌ها استفاده از آن‌ها به‌عنوان جایزه (Reward tokens) است. توکن جایزه را می‌توان نوعی امتیاز وفاداری دانست. بنابراین افراد و کسب ‌و کارها می‌توانند از این توکن استفاده کنند.

توکن‌های بهادار، سرمایه گذاری طولانی مدت

توکن های بهادار را می‌توان شبیه اوراق بهادار دانست. در حقیقت همان‌طور که در اوراق بهادار، خریدار با نگهداری و حفظ اوراق موفق به دنبال یک سرمایه‌گذاری طولانی ‌مدت است، می‌توان توکن‌های بهادار یا Securities tokens را نیز برای مدت طولانی نگهداری کرد. این توکن ها برای کسانی که تمایلی به فعالیت روزانه در بازار رمز ارزها و تبدیل ارزهای دیجیتال به یکدیگر باهدف کسب سود ندارند، گزینه مطلوبی به شمار می‌رود.

توکن های کاربردی، دسترسی به محصول یا سرویس خاص

یکی دیگر از انواع توکن، توکن کاربردی است. توکن کاربردی یا Utility tokens حضور خود را مدیون اتریوم است. در حقیقت این توکن در اکثر مواقع فقط بر روی بلاکچین اتریوم ساخته می‌شود. این توکن ها به دارندگان خود اجازه دسترسی به یک محصول یا سرویسی خاص را می‌دهند.

توکن‌های سودده، توکن به عنوان سهام

یک نوع دیگر توکن، توکن سود ده یا dividend tokens است. در حقیقت برخی از پلتفرم‌ها، درآمد خود را با توزیع توکن بین افراد تقسیم می‌کنند. به این توکن ها توکن سودده می‌گویند. البته باید توجه داشت که این توکن با سهامی که به‌طور معمول بین افراد یک شرکت تقسیم می‌شود، متفاوت است. در حقیقت دارنده این نوع توکن هیچ حقی برای تصمیم‌گیری ندارد و تنها در سود شریک است.

توکن ها بر روی چه پلتفرمی اجرا می‌شوند؟

اتریوم، محبوب‌ترین پلتفرم برای ارائه و نگهداری توکن است. در حقیقت قدرت بالای اتریوم در اجرای قراردادهای هوشمند باعث شده که اکثر توکن ها بر روی این بلاکچین طراحی و اجرا شوند. برای مثال همان طور که اشاره کردیم Utility tokens تنها بر روی بلاکچین اتریوم اجرا می‌شوند.

توکن و کوین، آینده ای بدون پول کاغذی

توکن ها و کوین ها در سال‌های اخیر پا به پای یکدیگر پیش رفته و رشد کرده‌اند. در این مقاله به بررسی توکن و کاربردهای متنوع آن پرداختیم. با رشد چشم گیر رمزارزها احتمالا در سال‌های آینده پول کاغذی و سایر فناوری‌های مرتبط با حوزه مالی و بانکی به کلی دچار تغییرات جدی خواهند شد. تغییراتی که می‌توان از آن به عنوان یک پارادایم مهم صحبت کرد. اگر شما می‌خواهید زودتر دنیای آینده را تجربه کنید، پیشنهاد می‌کنیم به صفحه اصلی ما سر بزنید. ما در صرافی آنلاین نوبیتکس امکان خرید و فروش انواع ارز دیجیتال را به صورت ۲۴ ساعته و با پشتیبانی مناسب فراهم کرده‌ایم.

توکن به چه معناست؟

یازده سال پیش یک سیستم پرداخت نظیر به نظیر و یک ارز غیرمتمرکز به‌ نام بیت کوین (BTC) راه‌اندازی شده است که معاملات آنلاین ایمن را امکان‌پذیر می‌کند. از آن زمان، بازار خرید ارز دیجیتال در حالی‌که مفاهیم جدیدی از دارایی‌های دیجیتالی مانند توکن ارزهای رمزپایه را معرفی می‌کند، به سرعت در حال توسعه است. اما معنی توکن چیست؟ چند نوع توکن وجود دارد؟ در این مقاله از تترلند، به این سوالات پاسخ می‌دهیم.

مدت‌ها بعد از معرفی اولین رمزارز دیجیتال در بازار خرید ارز دیجیتال ، جهان وارد دوران ارز دیجیتال شد. امروزه می‌توان هزاران کالا را با استفاده از PayPal یا WebMoney در آمازون و سایر خدمات آنلاین خریداری کرد. با این تفاوت کوین و توکن چیست؟ حال، این‌ها هنوز سیستم‌های پرداخت متمرکز هستند که ممکن است دارای عدم امنیت و شفافیت باشند.

توکن و رمزارزها

در هسته آن، توکن یک رشته رمزگذاری شده شامل اعداد و حروف است. بسته به زمینه، توکن در زمینه ارزهای رمزنگاری شده ممکن است معانی مختلفی داشته باشد. یک توکن یا ممکن است به‌طور کلی ارز رمزنگاری شده را تعریف کند (BTC ، ETH ، EOS و غیره) یا به ارز دیجیتالی اشاره دارد که بر روی یک بلاک چین خاص ساخته شده است (ONT ، USDT ، BAT و غیره).

تعریف توکن به شرح زیر است:

به‌طور کلی، توکن یک ارز دیجیتال است که واحد ارزش خاصی را به همراه دارد.

انواع توکن‌ ها

عرضه اولیه سکه (ICO) در سال 2017، تعاریف جدیدی از رمز ارزها را در بازار خرید ارز دیجیتال ارائه داد. هنگام سرمایه‌گذاری در راه‌اندازی یک رمزارز خاص در بازارخرید ارز دیجیتال، سرمایه‌گذار امیدوار است که ارزش توکن‌ها به‌زودی افزایش یابد و هزینه‌های اولیه را جبران کند. توکن امنیتی، سهم پروژه خریداری شده توسط یک سرمایه‌گذار را نشان می‌دهد. همچنین توجه داشته باشید که توکن‌های امنیتی معمولاً تحت نظارت دقیقی قرار دارند.

رسوایی اخیر پیرامون بلاک چین TON و رمز GRAM آن، نتیجه نظارت دقیق کمیسیون امنیتی صرافی‌ ایالات متحده (SEC) است. این ادعا می‌کند که GRAM یک امنیت است.

از امروز، چندین پروژه وجود دارد که هدف آن‌ها کمک به استارت‌آپ‌های بلاک چین برای صدور توکن‌های امنیتی است. Polymath استاندارد توکن ERC-1400 را که بر اساس ST20 ساخته شده است (استاندارد توکن امنیتی) معرفی کرد. Swarm یک زیرساخت باز برای تامین امنیت دیجیتالی در بازار خرید ارز دیجیتال است که مدیریت کامل مدت زمان یک عرضه Token Security (STO) را ارائه می‌دهد.

توکن‌های کمکی، دسترسی به محصولات و خدمات راه‌اندازی جدید را فعال می‌کنند.

طبق bitcoin wiki، توکن‌های سودمند انواع این توکن‌ها هستند که به صاحب آن‌ها این امکان را می‌دهد تا خدمات و اقلام مختلف خدمات را خریداری کند. از توکن‌های کمکی برای تأمین اعتبار پروژه‌های زیرساخت مشترک استفاده می‌شود که قبلاً نمی‌توانستند چنین بودجه‌ای را دریافت کنند.

بیشتر برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) بر روی بلاک چین Ethereum ساخته شده اند.

در نتیجه، بیشتر توکن‌های کاربردی dApps، توکن‌های مبتنی بر Ethereum هستند که به استاندارد توکن ERC-20 نیز اشاره می‌کنند. توکن‌های DApps باعث می‌شود که یک برنامه به درستی کار کند.

نمونه‌ای از توکن‌های کاربردی:

توکن FTX (FTT) یک توکن سودمند مبادله مشتقات ارز رمزنگاری شده FTX در بازار خرید ارز دیجیتال است. این توکن بر روی شبکه Ethereum در حال اجرا است و دسترسی کاربران را به خدمات اصلی صرافی فروش یا خرید ارز دیجیتال فراهم می‌کند.

توکن‌های امنیتی	توکن‌های کمکی
‌به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری در نظر گرفته می‌شود	به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری در نظر گرفته نمی‌شود
تحت نظارت معمول هستند	فاقد مقررات و نظارت هستند
فراهم کردن سهم پروژه برای سرمایه‌گذاران	فراهم کردن دسترسی به ویژگی‌ها و خدمات یک پروژه

استانداردهای توکن‌ها

توکن‌ها می‌توانند قابل تعویض و یا غیرقابل تعویض باشند. به‌عنوان مثال، یک اسکناس 1 دلاری یک دارایی قابل تعویض است زیرا می‌توانید آن را با ده سکه مبادله کنید و همچنان همان مقدار ارزش داشته باشید. در حالی‌که توکن‌های غیر قابل تعویض منحصر به فرد و یک نوع هستند.

استاندارد ERC-20 نوعی رمزگذاری قابل تعویض را ارائه می‌دهد که مبتنی بر بلاک چین Ethereum است.

تفاوت توکن با کوین در چیست؟

برخی ممکن است بگویند هیچ تفاوتی بین توکن و کوین وجود ندارد زیرا هر دو دارایی رمزگذاری شده در بازار خرید ارز دیجیتال هستند. این کاملا درست است. با این حال، تفاوتی بین این دو نوع ارزهای رمزپایه وجود دارد.

یک کوین، بلاک چین مخصوص به خود را دارد و هدف آن حفظ یک محیط امن در دفتر توزیع شده و بازار خرید ارز دیجیتال است. و به‌عنوان ابزار پرداخت می‌تواند استفاده شود.

بیت کوین BTC یک کوین مخصوص بلاک چین بیت کوین است، Ether (ETH) یک کوین مخصوص برای بلاکچین Ethereum است و غیره.

توکن معمولاً بر بستر بلاک چین خاصی ساخته می‌شود و برای حفظ اکوسیستم پروژه در نظر تفاوت کوین و توکن چیست؟ گرفته شده است. توکن توسط یک پروژه صادر می‌شود تا در واقع واحدی از ارزش، خدمات دسترسی و غیره باشد.

OmiseGO (OMG) توکن مبتنی بر Ethereum بر یک بستر مالی OmiseGO است. این توکن برای سهولت پرداخت در شبکه OmiseGO طراحی شده است.

موارد استفاده از توکن‌ها

توکن‌‍‌ها به دلایل زیر استفاده می‌شوند:

• دسترسی به خدمات یک پروژه (کیف پول، مبادلات، dApps و غیره)
• ایجاد یک محیط خاص از یک پروژه خاص

• واحد با ارزشی باشند
• روش پرداخت باشند. (DEXs ، dApps و غیره)
• به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری باشند
• پاداش باشند

جمع‌بندی

صنعت ارزهای دیجیتال و بازار خرید ارز دیجیتال، ضمن معرفی فن‌آوری‌ها، راه‌حل‌ها و تعاریف کاملاً جدید، به سرعت در حال توسعه است. توکن‌های بازار ارزهای دیجیتال قسمتی حیاتی و مهم هستند که این صنعت را به جلو سوق می‌دهند.

توکن چیست | کوین چیست و چه تفاوتی با هم دارند

کوین و توکن رو اگر حتی یک ماه یا کمتر در بازار ارز های دیجیتال یا رمزارزها فعال بوده باشید حتما باهاش برخورد کرده اید.
در این مقاله می خواهیم با مفاهیم کوین و توکن بیشتر آشنا شویم و بدانیم هر کدام از این واژه ها در دنیای کریپتو کارنسی در چه زمان و تفاوت کوین و توکن چیست؟ موقعیتی استفاده می شود و هر کدام نشان دهنده چه چیزی هست.
پس تا پایان این مقاله جذاب و خواندنی در وبسایت دارا صد هزاری همراه ما باشید

کوین چیست؟

کوین یکی از اصطلاحاتی هست که در بازار ارزهای دیجیتال به وفور استفاده می شود.
کوین رو می توانیم این طور تعریف کنیم که نوعی پول دیجیتال هست که به هر نحوی رمز گذاری شده تا بتواند ارزش خود را در طول زمان حفظ کند.
در اصل هر پول دیجیتالی رو می تونیم کوین بنامیم. معروف ترین این کوین ها در بازار رمز ارز ها، بیت کوین هست.

در ویدیو های اینستاگرام و هم چنین وبینار هایی که توسط مجموعه آلند برگزار شده بار ها و بار ها در مورد ویژگی های پول صحبت کردیم. در واقع گفتیم که آن چیزی که ما به عنوان پول می شناسیم چه ویژگی هایی باید داشته باشد تا مورد قبول طرفین قرار بگیرد.

ویژگی های کوین در بازار ارز های دیجیتال

1- قابل تقسیم بودن. ( یعنی قابلیت خرد کردن. مثل 1000 تومانی که قابل تقسیم به دو 500 تومانی هست )
2- عرضه ی محدود داشتن. ( مثلا خاک نمی تواند پول باشد. چون هر جایی یافت می شود و می توانیم اون رو به دست بیاوریم )
3- مانا بودن. ( مثلا نمک نمی تواند به عنوان پول استفاده شود. چون اگر مثلا بارون بباره نمک از بین می رود و قابلیت مانایی رو از دست می دهند )
4- مورد پذیرش عمومی هستند. ( مثلا اگر شما یک سنگ رو به عنوان پول به من بدهید و من آن را به عنوان پول قبول ندداشته باشم، معامله ای صورت نمی گیرد چون آن سنگ مورد پذیرش عموم نبوده )
5- قابل حمل باشد. ( به عنوان مثال ما نمی توانیم یک کوه رو به عنوان پول بپذیریم. چرا که هیچ کس توانایی حمل اون رو ندارد )

از آن جا که کوین ها هم ساخته شده اند تا به عنوان پول برای آینده به کار روند، همین ویژگی ها رو دارا هستند.
اما برخی مشخصه های اختصاصی هم دارند تا از انواع دیگر پول متمایز باشند.مثلا قابلیت ارسال شدن، دریافت شدن و حتی استخراج شدن رو دارند. یا یک ویژگی اختصاصی دیگر این که به بلاک چین متصل هستند.

به عنوان مثال برای کوین ها می توانیم به اتریوم اشاره کنیم. اتریوم برای خودش یک شبکه دارد که برای انجام پرداخت، برداشت و واریز ها از شبکه اتریوم استفاده می کند.
اما برخی رمز ارز ها هستند که برای خودشان شبکه اختصاصی ندارند و ان ها هم برای پرداخت و واریز ها از شبکه اتریوم استفاده می کنند. این مدل رمز ارز ها ” توکن ” نامیده می شوند.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

حالا توکن چیست؟

حالا می رسیم به تعریف توکن…
در بازار رمز ارز ها توکن ارز دیجیتالی هست که بلاک چین مستقل ندارد. یعنی مثلا برای انتقال ، روی تفاوت کوین و توکن چیست؟ شبکه ی دیگر ارز ها مثل اتریوم جا به جا می شوند.
تفاوت کوین و توکن به صورت واضح و شفاف در این هست که کوین حق مشارکت در شبکه بلاک چین رو به دارنده ارز می دهد. اما توکن روی پلتفرم بلاک چین های دیگر ایجاد می شود.توکن انواع مختلفی دارد.

دسته بندی زیر می تواند یک دسته بندی خوب برای توکن ها باشد:

انواع توکن ها :

توکن های کاربردی:
بخشی از توکن ها، دسترسی به دارایی ها، کالا ها و یا خدماتی خاص رو فراهم می سازند.یا مثلا می تونیم از اون ها به عنوان یک نوع تخفیف برای دسترسی به این دارایی ها استفاده کنیم

توکن های امنیتی:
این نوع از توکن ها بیان گر یک دارایی هست. به زبان ساده اگر بخواهیم بگوییم و مثال بزنیم، شبیه سهام در بورس اوراق بهادار هستند.

و اما توکن های پرداختی که همان کریپتو کارنسی ها هستند.
این توکن ها عموما ارتباطی با پروژه های توسعه ای دیگر ندارند و در کل هدف توکن های کریپتو کارنسی، ذخیره ارزش دارایی ها هست.
از طریق این توکن ها می توانیم تراکنش های مالی رو رقم بزنیم و خرید و فروش از طریق آن ها قابل انجام هست.

اگر بخواهیم مثالی در مورد توکن های بازار کریپتوکارنسی بزنیم، می توانیم به تتر، چین لینک با نماد (vet) ، دای با نماد (dai) ، آوی با نماد (aave) ، بت با نماد (bat) و یرن فایننس با نماد (yearn.finance) اشاره کنیم.

چطور می توانم کوین رو از توکن تشخیص بدم؟

حالا که با تعاریف و تفاوت کوین و توکن آشنا شدیم، لازم هست بدونیم چطور می توانیم این دو را از هم دیگر تشخیص دهیم.سایت مرجعی در بازار کریپتو کارنسی هست که بین فعالین ارز های دیجیتال بسیار معروف هست.سایت کوین مارکت کپ ( به آدرس CoinMarketCap.com ) در این سایت به راحتی و وضوح می توانیم کوین یا توکن بودن یک دارایی رو تشخیص دهیم.

هرگز در بازار ارز های دیجیتال نمی توانیم بدون دانستن تعاریف پایه ای به صورت عمیق فعالیت کنیم. آموزش، پایه و اساس فعالیت در هر بازار مالی هست. چه بازار بورس، چه بازار کریپتوکارنسی و چه هر بازار مالی دیگری.حتما آموزش دیدن رو در این بازار ها جدی بگیرید و تلاش کنید معنا و مفهوم رو درک کنید.

اگر نظری در مورد این مقاله دارید و یا تجربه ای از انتقال توکن و کوین های مختلف دارید، حتما در کامنت ها با ما به اشتراک بگذارید

کوین، توکن و آلت کوین، شباهت ها و تفاوت ها

مباحث و اصطلاحات جدید فناوری بلاکچین برای تازه واردین به این عرصه می تواند کمی گمراه کننده باشد. البته از آنجایی که این تکنولوژی بسیار جدید است، این امر عادی محسوب می شود. اما بهتر است پیش از وارد شدن به هر عرصه ای، به خصوص امور مالی، تحقیقات لازم انجام شود. در همین راستا، یادگیری اصطلاحات و عبارات کلیدی، اولین و ساده ترین قدم محسوب میشود.

در این مقاله قصد داریم تا شما را با سه اصطلاح کوین، توکن، آلتکوین و تفاوت های این سه آشنا سازیم. با ما همراه باشید.

آنچه در این مقاله میخوانید :

کوین چیست؟

به طور خلاصه اصطلاح کوین برای رمز ارزی به کار می رود که در بلاکچین مخصوص به خود فعالیت می کند. از معروف ترین کوین ها میتوان به بیت کوین، لایت کوین و اتر اشاره نمود. تراکنش های انجام شده با این کوین ها می توانند بین افراد مختلف صورت بگیرد. با این حال هیچگونه کوین فیزیکی بین افراد رد و بدل نمی شود، بلکه تمام کوین های مبادله شده بر روی بستر بلاکچین مخصوص به خود قرار می گیرند. به عبارت دیگر، خرید و فروش ارزهای دیجیتال اطلاعاتی هستند که بر روی دیتا بیسی به نام بلاکچین ثبت می شوند.

موارد استفاده از کوین:

بیشتر کوین های دیجیتالی، درست مانند کوین های فیزیکی (پول کاغذی) مورد استفاده قرار می گیرند. بدین معنی که همان استفاده ای که از پول هایتان در حساب های بانکی می کنید، از کوین ها نیز همان استفاده را می کنید. یعنی این سه مورد:

• برای ارسال پول و خرید کالا
• برای ذخیره و پس انداز کردن
• برای ارزش گذاری بر کالا ها

برای بهتر متوجه شدن این امر به مثال زیر توجه کنید:

• از بیت کوین می توان به عنوان یک روش پرداختی برای خرید کالا های متفاوت استفاده کرد.
• شما می توانید بیت کوین خود را پس تفاوت کوین و توکن چیست؟ انداز کرده و در صورت لزوم آن را به ارز های دیجیتالی، پول نقد و یا کالا تبدیل کنید.
• به هر نوع کالایی می توان یک قیمت، بر اساس بیت کوین نسبت داد. مثلا یک بسته شیر 1 دلاری 0.001 BTC می باشد.

پس تا اینجا متوجه شدیم که بیت کوین تمام جوانب پول فیزیکی را داشته و عموما در همین راستا مورد استفاده تفاوت کوین و توکن چیست؟ قرار میگیرد. با این حال کوین های زیادی هستند که علاوه بر کاربردی مانند پول، فواید دیگری نیز دارند.

مثال هایی از کوین های معروف:

• Bitcoin
• Ethereum
• Ripple
• Bitcoin Cash
• Cardano
• Monero
• Litecoin
• NEO
• Stellar
• IOTA
• NEM

به خاطر داشته باشید که در حال حاضر وبسایت Coinmarketcap بیش از 900 کوین را بر بستر خود لیست کرده است که کوین های نام برده شده معروف ترین آنها می باشد.

توکن چیست؟

بسیاری از افراد توکن ها را با نام کوین های دیجیتال خطاب می کنند که این امر کاملا نادرست است. برخلاف کوین که به معنی سکه و یک ارزش قایل ذخیره می باشد، توکن در لغت به معنی نشانه است. در عرصه رمز ارزها نیز از کلمه توکن به عنوان یک نشان دیجیتالی از یک پروژه تازه کار، تفاوت کوین و توکن چیست؟ استفاده میشود.

حال بزرگترین تفاوت توکن با کوین این است که توکن ها بر روی بلاکچین سایر کوین ها ساخته می شوند. جالب است بدانید که با ساخته شدن قراردادهای هوشمند توسط پلت فرم هایی مانند اتریوم، نئو و لیسک (lisk) توسعه دهندگان قادرند تا توکن های خود را با استفاده از قراردادهای هوشمند، بر روی بلاکچین های نام برده انتشار دهند.

توکن هایی که بر روی پلت فرم اتریوم ساخته می شوند توکن های ERC20 و توکن هایی که بر روی بستر NEO ساخته می شوند NEP5 نام داند.

پس به طور خلاصه، برخلاف کوین ‎ ها، هر شخصی میتواند توکن مخصوص به خود را ساخته و آن را به راحتی انتشار دهد. از نظر فنی، ساخت و توسعه یک توکن برای افرادی که برنامه نویسی را در حد ابتدایی بلد هستند، امری است بسیار ساده. با این حال به خاطر داشته باشید که به منظور توسعه یک توکن بر روی بلاکچین، توسعه دهندگان باید برای تایید توکن خود در شبکه، به ماینرها کوین بومی آن بلاکچین را بپردازند. به عنوان مثال اگر فردی بخواهد توکن خود را در شبکه اتریوم انتشار دهد، می بایست مقداری ETH را به منظور تایید تراکنش های توکن خود توسط ماینرها، به شبکه پرداخت کند.

ساخت توکن چه فایده ای دارد؟

همانطور که گفته شد توسعه دهندگان توکن ها میتوانند رمز ارز خود را بر روی بلاکچین های دیگر انتشار دهند. این بدان معنی است که با این کار در وقت توسعه دهندگان صرفه جویی می شود. همچنین به دلیل معتبر بودن بلاکچین های بزرگ، مشکلات امنیتی کمتری توکن های جوان را تهدید میکند. فایده دوم ساخت توکن بر بسترهای بلاکچینی این است که به منظور ساخت یک پلت فرم بلاکچینی جدید، توسعه دهندگان باید تعداد زیادی دستگاه ماینر جمع کرده تا بتواند تراکنش ها را اعتبار سنجی کند. بدیهی است که برای ساخت یک بلاکچین قوی، دستگاه های ماینر زیادی لازم است. بنابراین از نظر مالی نیز، توسعه توکن ها بر روی سایر پلت فرم ها امری است منطقی!

انواع توکن ها:

در فوریه سال 2018، مقامات مالی کشور سوئیس (FINMA) طی انتشار دستورالعملی مبنی بر نحوه استفاده از رمز ارزها، انواع مختلفی از توکن ها را نیز مورد بررسی قرار داد.

توکن های امنیتی (security tokens) :

توکن های امنیتی یا همان STO ها در واقع ICO هایی هستند که از نظر قانونی مورد بررسی قرار گرفته اند و قوانین اوراق بهادار سنتی برای آنها صادق می باشد.

توکن های سهامی (equity tokens) :

اگر توکن ایجاد شده در یک بلاکچین، صادر شده توسط یک کمپانی باشد و یا توکن مذکور سهامی از یک شرکت باشد، به آن توکن equity گفته میشود. هرچند که در حال حاضر کمپانی ها از صدور چنین ICO هایی به منظور فروش سهام خود، خودداری میکنند چرا که قوانین و مقررات زیادی را باید پشت سر بگذارند.

توکن های ابزاری (utility tokens) :

به توکن های ابزاری توکن های کاربردی نیز گفته میشود. چرا که این ICO ها در واقع به منظور دسترسی کاربران به یک کالا و یا سرویس صادر می شوند.

توکن های پرداختی (payment tokens) :

همانطور که از نام این توکنها برمی آید، تنها هدف این ICO ها پرداخت برای کالا و یا سرویس می باشد.

مثال هایی از توکنهای معروف:

گفتنی است که تمام توکن های نام برده شده در پلتفرم اتریوم صادر شده اند به جز تتر که در بلاکچین omni در حال فعالیت است.

و در آخر این نکته را یاد آور میشویم که توکن هایی که بر روی بلاکچین های دیگر فعالیت دارند میتوانند پس از مدتی که پیشرفت کردند، بلاکچین خود را ساخته و به کوین تبدیل شوند.

آلت کوین چیست؟

واژه آلتکوین در لغت به معنی کوین جایگزین است. این کلمه از این ایده بر می آید که بیت کوین رمزارز اصلی بوده و سایر کوین ها و توکنها به عنوان جایگزین برای آن صادر شده اند. حال نکته جالب در این باره این است که اصطلاح آلت کوین، بیشتر برای توکن هایی که بر روی بستر اتریوم ساخته می شوند، به کار میرود و نه برای کوین ها!

از زمان ساخته شدن بیت کوین در سال 2008 تا کنون بیش از 2000 آلت کوین صادر شده است که بساری از آنها خود را نسخه های اصلاح شده ای از بلاکچین بیت کوین می دانند. به اینگونه آلتکوین ها هارد فورک گفته میشود که عموما از طریق پروتکل اجماع POW بیتکوین، استخراج می شوند.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

تفاوت کوین Coin و توکن Token مسئله ای است که اغلب افرادی که تازه وارد دنیای رمزارز می شوند، سردرگم می کند؛
سکه (کوین) و نشانه (توکن).

گاهی اوقات مردم از اصطلاح «سکه» برای اشاره به آنچه دیگران «توکن» می نامند، استفاده می کنند و گاهی «نشانه» برای آنچه دیگران «سکه» می خوانند. برخی از افراد برای همه دارایی های دیجیتال موجود را با هر دو نام می خوانند.

اما تفاوت های زیادی بین سکه های رمزنگاری شده و توکن های رمزنگاری شده وجود دارد؛ لذا مهم است که بدانید هر کدام از آن ها چیست. این مقاله با بررسی دلیل سردرگمی در مورد این دو اصطلاح آغاز می شود و سپس توضیحاتی را درباره اینکه سکه چیست و توکن چیست ارائه می دهد. همچنین نمونه هایی از سکه ها و توکن ها و نحوه استفاده از هر کدام از آن ها را شرح می دهد.

سکه دیجیتال (کوین) چیست؟

تعریف سکه دیجیتال این است: یک دارایی که روی بلاک چین مخصوص خود ایجاد شده است. بیت کوین ، لایت کوین، اتر و سکه‌هایی مثل کونوس اچ (CCH) را در نظر بگیرید. هر کدام از این سکه ها برای خود بلاک چین مستقل و ویژه ای دارند که روی آن اجرا می شوند.

برای اینکه واضح تر بگوییم:

• بیت کوین در بلاک چین بیت کوین کار می کند
• اتریوم (ETH) در بلاک چین اتریوم کار می کند
• کونوس اچ در بلاک چین خود یعنی بلاک چین کونوس اچ کار می کند (NEO) در بلاک چین نئو (NEO) کار می کند

تراکنش های سکه های دیجیتال از یک شخص به شخص دیگر انجام می شود. البته هیچ سکه فیزیکی هنگام ارسال و دریافت آنها منتقل نمی شود. همه «سکه ها» داده هایی در یک دیتابیس عظیم جهانی است. این پایگاه داده (یا بلاک چین) همه تراکنش ها را ردیابی می کند و توسط رایانه هایی در سراسر جهان بررسی و تأیید می شود.

نکته: قبل از ادامه مقاله باید این نکته را بدانید. اگر با فناوری بلاک چین آشنایی ندارید، مقاله بلاک چین را بخوانید تا بیشتر با آن آشنا شوید. قبل از تلاش برای درک تفاوت سکه و توکن، باید بلاکچین را درک کنید.

سکه دیجیتال چگونه استفاده می شود؟

سکه های دیجیتال معمولا به همان روشی که سکه در زندگی واقعی به کار می رود، به عنوان پول استفاده می شوند. می توانید سکه هایی مانند بیت کوین، مونرو، کونوس اچ یا لایت کوین را مانند سکه هایی بدانید که در کیف پول دیجیتالی تان یا قلکتان هست.

برخی سکه ها اغلب کاربردی جز استفاده به عنوان پول ندارند. این سکه های «صرفا نقد» برای این موارد استفاده می شوند:

• انتقال پول (می توانید با آنها ارسال و دریافت ارزش کنید)
• ذخیره ارزش (می توان آنها را ذخیره و بعدا با چیز مفیدی مبادله کنید)
• واحد محاسبه (می توانید کالاها یا خدمات را با آنها قیمت گذاری کنید)

بیایید از مثال بیت کوین استفاده کنیم تا مسائل مطرح شده را بهتر درک کنیم:

• از بیت کوین می توان برای پرداخت هزینه کالاها و خدمات در سراسر اینترنت و همچنین در بسیاری از مکان های دنیای واقعی استفاده کرد.
• می توانید آن را برای تفاوت کوین و توکن چیست؟ مدت زمانی طولانی ذخیره کنید و در این مدت اتفاقی برای آن نمی افتد. بعدا می توانید آن را با کالا یا خدمات با ارزشی مبادله کنید.
• کالا یا خدماتی را که خریداری می کنید، می توان با بیت کوین ارزش گذاری کنید.

بیت کوین غیر از این کاربردهای پولی هیچ کاربرد دیگری ندارد. نمی توان برای به دست آوردن بیت کوین بیشتر، بیت کوین موجود را سهام گذاری (سپرده دارای سود) کرد. همچنین، بیت کوین برای اجرای هیچ نرم افزار خاصی مورد استفاده قرار نمی گیرد. فقط و فقط به عنوان پول استفاده می شود و بس.

اما برخی از سکه های دیجیتال (مانند اتر، نئو، کونوس اچ) ویژگی هایی فراتر از صرف پول را دارد. در میان این ویژگی ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

اتر (ETH) برای تأمین تراکنش های شبکه اتریوم استفاده می شود. می توان روی اتریوم توکن ایجاد کرد، اما همچنان اتر برای ارسال توکن لازم است. هزینه های استخراج هم با این سکه تأمین می شود (پاداش رایانه هایی که تراکنش ها را تایید می کنند).

نئو (NEO) برای کسب سود در کیف پول سهام گذاری می شود. این سود سهام به عنوان گس (GAS) شناخته می شود. می توان در نئو درست مثل اتریوم توکن ایجاد کرد. اما هنگام ارسال یک توکن در شبکه نئو، باید برای کارمزد تراکنش، گس (یا همان سکه نئو) پرداخت کرد.

در مورد دش (DASH) هم دارندگان این سکه می توانند در تصمیم گیری های مهم شبکه مشارکت کنند. اگر ایده ای برای به روزرسانی شبکه دش پیشنهاد شده باشد، کسانی که به تفاوت کوین و توکن چیست؟ اندازه کافی سکه دش دارند می توانند برای تصمیم گیری در مورد بروزرسانی رأی دهند.

سکه های کونوس نیز از ویژگی ها مشابهی برخوردارند:

کونوس اچ (CCH)؛ این سکه اما قابلیت های بسیار فراتری نیز دارد. بلاک چین کونوس اچ قرار است امکان ایجاد توکن های خدماتی و کالایی مانند توکن های سهام و کالاهایی مثل طلا، نقره، گندم و… را فراهم کند که سکه کونوس اچ نقش مهمی در فعالیت این توکن ها ایفا خواهد کرد.

نمونه هایی از سکه های دیجیتال

امروزه همه دارایی های دیجیتالی که بالاترین ارزش کل بازار را دارند، به عنوان سکه شناخته می شوند. اما همه سکه ها ارزش کل بازار بالایی ندارند. وب سایت کوین مارکت کپ (Coinmarketcap) بیش از 900 نمونه مختلف از سکه ها را فهرست کرده است.
البته ما قصد نداریم تک تک سکه های دیجیتال را در اینجا فهرست کنیم. لیست کامل را می توانید در کوین مارکت کپ مشاهده کنید. ما برخی از موارد آشنا تر و ویژگی های آنها را آوردیم که می تواند به درک شما از مفهوم اصطلاح «سکه» کمک کند.

توکن چیست؟

خیلی وقت ها به توکن ها سکه دیجیتال گفته می شود، اما این درست نیست. یک تفاوت عمده وجود دارد.
توکن ها در بلاک چین هایی ایجاد می شوند که از قبل وجود داشتند. اتریوم به لطف ایجاد و تسهیل قراردادهای هوشمند، متداول ترین پلتفرم بلاک چینی توکن است. توکن هایی که بر روی این پلتفرم ساخته می شوند، با عنوان توکن های ERC-20 شناخته می شوند.

اما بلاک چین های دیگری مانند نئو، ویوز (WAVES) و کونوس اچ وجود دارد که می توان روی آن ها توکن ایجاد کرد. به عنوان مثال توکن های نئو تحت عنوان NEP-5 شناخته می شوند. هرکسی می تواند توکن دلخواه خود را روی یکی از این پلتفرم ها ایجاد کند.

توکن چگونه ایجاد می شود؟

جالب است بدانید که ساخت توکن توانایی فنی چندانی نیاز ندارد. ایجاد توکن برای فردی که کاملا تازه وارد است توصیه نمی شود، اما برای کسی که کمی تجربه برنامه نویسی دارد، کار زیادی نمی برد. البته توسعه دهنده باید مقداری سکه بومی بلاک چین مورد نظر را برای ایجاد توکن هزینه کند.

به عنوان مثال، اگر توکن در اتریوم ایجاد می شود، سازنده باید کمی اتر خرج کند تا استخراج کنندگان شبکه بتوانند تراکنش (ایجاد) توکن را تأیید کنند.

همچنین، اگر قرار است توکن در بلاک چین کونوس اچ تفاوت کوین و توکن چیست؟ ساخته شود، توسعه دهنده باید مقداری سکه کونوس اچ برای کارمزد ایجاد خرج کند.

به یاد داشته باشید که کارمزدها برای همه تراکنش های مربوط به توکن در یک بلاک چین باید پرداخت شود، نه فقط برای ایجاد توکن. بنابراین، هر نرم افزار ساخته شده روی اتریوم باید از سکه های اتر برای انتقال توکن های خاص برنامه از یک کاربر به کاربر دیگر یا بین برنامه و کاربر استفاده کند.

این کار دقیقا به همان روشی انجام می شود که در مورد تراکنش سکه ها، باید به کسانی که تامین امنیت شبکه را به عهده دارند، سکه پرداخت شود.

هدف توکن ها

بیشتر توکن ها برای استفاده در نرم افزارهای غیرمتمرکز یا dApp ایجاد می شوند. وقتی توسعه دهندگان توکن خود را ایجاد می کنند، می توانند تصمیم بگیرند که چند واحد از آن ایجاد شود و پس از ایجاد به کجا ارسال شوند. توسعه دهنده در این مرحله باید مقداری از سکه بومی آن بلاک چین را پرداخت کند.

توکن ها پس از ایجاد اغلب برای فعال کردن قابلیت های نرم افزاری که برای آن طراحی شده اند، به کار می روند. به عنوان مثال، موزیکوین (Musicoin) توکنی است که به کاربران امکان دسترسی به ویژگی های مختلف پلتفرم موزیکوین (Musicoin) را می دهد. این ویژگی ها می تواند شامل تماشای یک نماهنگ یا پخش یک موزیک باشد.

صرافی بایننس (Binance) نیز توکن مخصوص خود را با نام BNB دارد. کاربرانی که برای انجام معاملات خود از BNB استفاده کنند، 50 درصد کارمزد کمتری پرداخت می کنند.

اما برخی از توکن ها با هدفی کاملا متفاوت ایجاد می شوند؛ یعنی نمایندگی اقلام فیزیکی. فرض کنید می خواهید خانه خود را با استفاده از یک قرارداد هوشمند بفروشید. از نظر فیزیکی نمی توانید خانه خود را در این قرارداد هوشمند قرار دهید، می توانید؟ معلوم است که نمی توانید.

اما در عوض می توانید از یک توکن استفاده کنید که نمایانگر خانه شما باشد. وی پاور (WePower) نمونه خوبی از توکنی است که به منزله یک کالای فیزیکی است. این توکن نماینده انرژی برق است. پروژه وی پاور یک نرم افزار غیرمتمرکز است که به کاربران اجازه می دهد با استفاده از قراردادهای هوشمند اقدام به خرید و فروش برق کنند. هر توکن وی پاور (WPR) معادل مقدار مشخصی انرژی برق است.

توکن های تعویض ناپذیر یا NFT نیز از این دسته توکن ها هستد و نماینده یک کالای منحصر به فرد مانند کالای کلکسیونی، خانه، آثار هنری یا مواردی از این قبیل هستند. یعنی نمی توان یک توکن تعویض ناپذیر را با یکی دیگر تعویض کرد، چراکه ارزش آن ها متفاوت است. یک واحد بیت کوین دقیقا هم ارزش با یک واحد دیگر آن است و می توان آن دو را با هم عوض کرد. یا یک اسکناس 10 هزار تومانی را می توان با یکی دیگر عوض کرد. اما توکن تعویض ناپذیر را نمی توان اینگونه مبادله کرد.

مزیت بزرگ ایجاد توکن

این واقعیت که توسعه دهندگان نرم افزارهای غیرمتمرکز و توکن ها نیازی به ایجاد بلاک چین مخصوص خود ندارند، باعث صرفه جویی در وقت و منابع آنها می شود. آنها می توانند ضمن بهره مندی از امنیت بلاک چین بومی، از قابلیت های رمزارز آن بلاک چین نیز برای نرم افزار خود استفاده کنند.

زمان تنها چیزی نیست که در این روش در آن صرفه جویی می شود. اگر آنها بلاک چین و سکه خود را به جای نرم افزار غیرمتمرکز و توکن ایجاد کنند، برای تأیید تراکنش های خود نیز باید استخراج کنندگان یا اعتبارسنج هایی را پیدا کنند.
برای ایجاد یک بلاک چین قوی که از خطر حملات مصون باشد، به تعداد زیادی ماینر، سهام گذار یا تاییدکننده نیاز است.

برای بسیاری از رایانه ها منطقی تر است که روی یک بلاک چین مشترک که چندین برنامه دارد، کار کنند تا اینکه هزاران بلاک چین ضعیف و اغلب متمرکز وجود داشته باشند که فقط یک پروسه بسیار طولانی تر و بسیار گران ترند.

نگاهی دقیق تر به عملکرد توکن ها

توکن ها برای تعامل با نرم افزارهای غیرمتمرکز که روی بلاک چین های مختلف ساخته شده اند نیز استفاده می شوند. یک مثال خوب سیویک (Civic) است. سیویک از توکنی به نام CVC استفاده می کند.

این نرم افزار هویت های رمزگذاری شده در بلاکچین اتریوم را ردیابی می کند. هدف آن ارائه روشی ارزان تر، مطمئن تر و کارآمدتر برای بررسی هویت است. در اینجا نگاهی به نحوه کار آن می اندازیم.

اگر به سفر خارجی بروید، باید هویت خود را در خیلی جاها تایید کنید. اولین جا احتمالا فرودگاه است. اگر این شرکت هواپیمایی شریک شرکت سیویک باشد، یک کد QR برای شما ارسال می کند تا از شما (مسافر) اطلاعاتی بخواهد.

شما هم با استفاده از نرم افزار سیویک، اطلاعات هویتی خود را مستقیما از گوشی تلفن همراه خود به شرکت ارسال می کنید. اطلاعات در گوشی شما ذخیره شده، اما کاملا رمزگذاری شده است. این کار از سرقت آن جلوگیری می کند. اثر انگشت یا اسکن چشم اثبات می کند که شما مالک داده های دریافتی هستید.

از همان گوشی برای تأیید هویت خود در جاهای دیگر مثل فرودگاه ، هتل و غیره هم استفاده کنید. هر شرکت یا سازمانی که در آن از هویت دیجیتالی خود استفاده می کنید، می تواند داده ها را با استفاده از بلاک چین اعتبارسنجی کند.

توکن CVC برای تراکنش های این سرویس های مربوط به هویت استفاده می شود. این توکن برای پرداخت به تاییدکننده هایی مثل بانک ها، دولت ها و سایر منابع معتبر برای انجام بررسی هایی نظیر KYC (مشتری خود را بشناس) به کار می رود. سوابق این ها در بلاک چین ذخیره می شود.

توکن اوراق بهادار، توکن سهام، توکن خدماتی

در پایان این بخش، اجازه بدهید نگاهی هم به دیگر انواع توکن ها داشته باشیم. این توکن ها با عناوینی مثل توکن اوراق بهادار یا دارایی، توکن پرداخت، توکن سهام و توکن خدماتی شناخته می شوند.

در فوریه 2018، نهاد تنظیم مقررات مالی سوئیس (FINMA) دستورالعمل هایی را منتشر کرد که تعریف توکن های اوراق بهادار یا دارایی، خدماتی یا تفاوت کوین و توکن چیست؟ پرداختی را مشخص می کرد. این تعاریف به نهادهای دولتی کمک می کند که نحوه رفتار با توکن های مختلف را بدانند.

توکن اوراق بهادار: بیشتر توکن هایی که در عرضه اولیه سکه (ICO) صادر می شوند، اوراق بهادار هستند. عرضه اولیه سکه فرایندی مشابه عرضه اولیه سهام در بازارهای بورس است که شرکت های رمزارز طی آن سکه ها یا توکن های خود را در معرض فروش عمومی می گذارند.

افرادی که اقدام به خرید توکن ها در عرضه اولیه سکه می کنند، این کار را با انتظار سود انجام می دهند. طبق قوانین سوئیس، با این توکن ها مانند اوراق بهادار سنتی رفتار می شود.

توکن های سهام: اگر یک توکن نشان دهنده سهم یا سهامی در شرکت صادرکننده آن باشد، توکن سهام نام دارد. البته تعداد کمی از شرکت ها عرضه اولیه سکه ای را به این شرکت امتحان کرده اند، چراکه دستور العمل های قانونی زیادی در مورد قانونی یا غیرقانونی بودن آن وجود ندارد.

توکن های خدماتی: توکن های کاربردی نیز نامیده می شوند. این توکن ها برای دسترسی مردم به یک محصول یا خدمات خاصی به کار می روند. این توکن ها همچنین به لحاظ تعداد عرضه محدود هستند، چراکه انتظار می رود از محل همین محدودیت ارزش خود را بالا ببرند.

توکن های پرداختی: این توکن ها هدف دیگری غیر از پرداخت هزینه کالاها و خدمات ندارند.
نهاد تنظیم مقررات سوئیس هنگام دسته بندی توکن های موجود، مراقب بود که هشدار دهد ممکن است یک توکن در بیش از یک دسته قرار گیرد.

به احتمال زیاد با تثبیت بیشتر فضای توکن ها، تنظیم کنندگان مالی دیگر کشورها تعاریف متفاوت تری ارائه دهند. عرضه های اولیه سکه و توکن هنوز هم مفاهیم بسیار جدیدی هستند، به همین خاطر اینکه قوانین هنوز از این فضا عقب هستند، قابل درک است.

نتیجه گیری

اکنون باید دانسته باشید که وقتی کسی می گوید «سکه» (کوین) یا «توکن»، منظور او دقیقا چه چیزی است. خیلی هم گیج کننده نبود، نه؟

حالا باید بدانید که ساده ترین تعریف سکه و توکن اینگونه است: سکه ها روی بلاک چین خودشان قرار می گیرند. اما توکن ها بلاک چین مخصوص خود را ندارند، بلکه روی یک بلاک چین دیگر ایجاد می شوند.

همچنین باید فهیمده باشید که سکه ها اغلب فقط و فقط به عنوان جایگزین پول به کار می روند، اگرچه برخی از سکه ها کاربردهای دیگری هم دارند که البته آن هم تا حدود مربوط به ارزش پولی آن ها است.

اما توکن ها هدف دیگری دارند. اگر برای استفاده در نرم افزار غیرمتمرکز ایجاد شده باشند، هدف آنها به خود نرم افزار وابسته است. در بعضی موارد، برای قابلیت هایی مانند حق رأی استفاده می شوند. در موارد دیگر، برای تراکنش های داخلی نرم افزار غیرمتمرکز یا پاداش دادن به کاربران با مواردی مانند تخفیف کارمزد (مثل بایننس) به کار می روند.

در موردی دیگر توکن ها برای نمایاندن یک کالای فیزیکی منحصر به فرد به کار می روند که در این صورت به آن ها توکن تعویض ناپذیر (NFT) گفته می شود.

اکنون با این دانسته ها می توانند با دقت تشخیص دهید که در بازار بزرگ رمزارزها چه چیزی کوین است و چه چیزی توکن.