نسبت سرمایه در گردش چیست؟

نسبت قیمت به درآمد

گردش مالی چیست

گردش مالی مهم ترین اصل اقتصادی و پایه ای برای صاحبان کسب و کار است. اهمیت گردش مالی مخصوصاً برای کارآفرینان اهمیت زیادی دارد. چه صاحب کسب و کار قدیمی باشید، چه کارآفرین و تولید کننده صنعتی نوپا باشید، گردش مالی فرآیندی است که در هر حالتی به آن نیازمندید. این نوشتار برای آشنایی بیشتر شما با این بخش از حسابداری است.

تعریف گردش مالی:

گردش مالی از مهم‌ترین امور اقتصادی است که برای کارآفرینان و سرمایه‌گذاران اهمیت زیادی دارد. گردش مالی برای شروع کسب و کار نیز قابل توجه است چون نشان دهنده هزینه‌های شروع و ادامه کسب و کار است. گردش مالی میزان و نحوه تأمین هزینه‌ها را تخمین می‌زند.

با 2 نوع گردش مالی آشنا شوید:

1- گردش مالی نقدی

2- گردش مالی غیر نقدی

گردش مالی نقدی شرکت:

سیستم انتقال وجوه نقد شرکت اگر هر روز به بانک منتقل شود قابل محاسبه از نظر گردش مالی است.

گردش مالی نقدی شامل تمام‌پرداختی‌های نقدی شرکت می‌شود مانند:

پرداخت وجه نقد به کارمندان شرکت مانند حقوق و دستمزد

وجوه نقدی که در خرید و فروش کالاها مبادله می‌شود.

گردش مالی غیر نقدی شرکت:

گردش مالی غیر نقدی شرکت مزایا بیشتری نسبت به گردش مالی نقدی دارد. این شیوه گردش مزایای بیشتری نسبت به گردش نقدی دارد. در این شیوه نیازی به انجام مراحل نظارتی دولت نیست و برای همین به سرعت انجام‌پذیر است.

ویژگی‌های گردش مالی:

گردش مالی دارای ویژگی های زیر می باشد.

• گردش مالی گزارشی است که نشان دهنده درآمد شرکت است.
• به کمک گردش مالی مدیران می‌توانند منبع درآمد شرکت را بفهمند و بدانند که درآمد شرکت در چه مسیری خرج شده است.
• گردش مالی نشان می‌دهد شرکت چطور وجه نقد مطالبات خود را جمع‌آوری می‌کند.
• به کمک گردش مالی می‌توانید از چگونگی فروش موجودی خود مطلع شوید.

3 دلیل اهمیت گردش مالی برای کارآفرینان

محاسبه صورتحساب گردش مالی برای کارآفرینان به این دلایل بسیار با اهمیت است:

1. با استفاده از آن می‌توانند برای آینده شرکت برنامه‌ریزی کنند.
2. قرض‌های خود را بپردازند.
3. مسیر سرمایه‌گذاری شرکت را مشخص کنند.

گردش مالی مثبت یا منفی، کدام بهتر است:

وقتی درآمد شرکت از مخارج آن بیشتر باشد، گردش مالی واحد اقتصادی مثبت است.

وقتی مخارج شرکتی از درآمدش بیشتر باشد گردش مالی آن منفی است.نسبت سرمایه در گردش چیست؟

در صورتی که گردش مالی منفی باشد، صاحبان شرکت باید برای رونق کسب و کار خود چاره‌ای بیندیشند، چون این مسئله کسب و کار و مانعشان را به خطر می‌اندازد

محاسبه و تخمین گردش مالی در کسب و کار:

محاسبه گردش مالی کسب و کار، مانند برنامه‌ریزی برای دسته چک است. همان طور که با هر بار پرداخت هزینه‌ها یک برگ از دسته چک کم شده و مبلغی نیز از حسابتان کسر می‌شود، با پرداخت هر مبلغی از سوی مشتری پولی به حساب شرکت واریز شده و گردش مالی مثبتی اتفاق می‌افتد.

نسبت گردش مالی چیست:

ازآنجا که بزرگ‌ترین دارایی هر کسب و کاری حساب‌های دریافتنی و موجودی آن‌ها است، بنابراین اهمیت زیادی دارد که چگونگی جمع‌آوری سریع پول نقد را اندازه‌گیری نمایید تا بتوانید دارایی‌ها را مدیریت کرده و جلوی ضرر را بگیرید.

مدیران شرکت با محاسبه نسبت گردش مالی می‌توانند متوجه شوند که چگونه و در چه زمانی سرمایه دریافتنی و موجودی‌های شرکت را جمع‌آوری کنند.

اهمیت گردش مالی برای مدیران و سرمایه‌گذاران:

اهمیت ثبت گردش مالی ماهانه و سالانه از آن جهت است که بدانید:

1. چه زمانی با جذب سرمایه مانع از ضرر و زیان شرکت شوند.
2. مدیران بدانند که چگونه با میزان مشخصی فروش هزینه‌های شرکت را تأمین کنند.
3. نسبت گردش مالی به تحلیلگران و سرمایه‌گذاران اصلی نشان می‌دهد که آیا این شرکت برای سرمایه‌گذاری فرصت خوبی دارد یا در وضعیت مناسبی نیست.
4. گردش مالی میزان سرعت جمع‌آوری وجوه نقد و حساب‌های دریافتنی را نشان می‌دهد.
5. از سوی دیگر مدیران شرکت به کمک نسبت گردش مالی، متوجه میزان پیشرفت کسب و کار می‌شوند.
6. مدیران با استفاده از گردش مالی متوجه می‌شوند که چه زمانی برای کسب و کار نیاز به پول دارند و این میزان را چگونه و در چه مدتی می‌توانند به دست بیاورند.

گردش مالی سالانه چیست:

گردش مالی سالانه شرکت، میزان درآمد بنگاه اقتصادی را از فعالیت‌های آن نشان می‌دهد. گردش مالی سالانه میزان کل فروش محصولات، کالاها، خدمات و کارها را در یک سال نشان می‌دهد و میزان درآمد سالانه را محاسبه می‌کند. با استفاده از گردش مالی سالانه مجموع درآمد ناخالص شرکت در طول یک سال قابل محاسبه است.

مراحل محاسبه گردش مالی سالانه:

5 مرحله محاسبه گردش مالی سالانه به شرح زیر می باشد.

• مرحله اول، تعیین گردش سالانه شرکت در سال‌های گذشته است.
• مرحله دوم، در نظر گرفتن میزان تورم اعلام شده در برنامه‌ریزی‌های دولت است.
• مرحله سوم، برنامه‌ریزی برای گردش مالی سالانه است. برای افزایش ضریب گردش مالی سالانه باید با اقدامات تبلیغی، به‌روزرسانی محصولات، افزایش قیمت و غیره برای این کار اقدام نمایید.
• مرحله چهارم، اصلاح افزایش یا کاهش گردش سالانه با استفاده از نتایج به دست آمده در سال‌های قبل به کمک نرخ تورم برنامه‌ریزی‌شده و با استفاده از ضریب اصلاح.
• مرحله پنجم، تقسیم گردش مالی سالانه بر ماهانه، برای به دست آوردن میزان فروش مورد انتظار در هر ماه. برای این کار باید ویژگی‌های فعالیت خود را در نظر بگیرید و گردش مالی را به قطعات مساوی تقسیم نکنید. گردش مالی ماهانه را باید با توجه به نوسانات بازار محاسبه کنید تا برنامه‌ریزی دقیق و موفق‌تری داشته باشید.

اهمیت محاسبه گردش مالی:

صاحبان کسب و کار و مدیران شرکت باید ایده روشنی از میزان سود مورد انتظار شرکت داشته باشند و هزینه‌ها را نیز به طور کامل برآورد کنند. اگر شرکتی بدون داشتن اطلاعات کافی از گردش مالی، شروع کسب و کار یا تولید کالای جدید کند، به احتمال زیاد با شکست روبرو می‌شود.

بنابراین مهم است که قبل از شروع هر کسب و کاری گردش مالی شرکت را محاسبه کرده تا بتوانید برای آینده کسب و کارتان برنامه‌ریزی لازم را داشته باشید.

شیوه محاسبه گردش مالی سالانه:

گردش مالی سالانه واحد اقتصادی با میزان نقدینگی در مراحل مختلف تولید، ارتباط مستقیمی دارد. هر چه میزان گردش سرمایه شرکت بیشتر باشد، سود بیشتری نصیب واحد اقتصادی می‌کند.

اگر شرکتی تازه کار است برای برنامه ریزی سرمایه در گردش، می‌تواند با ارزیابی وضعیت رقبا و آمار صنعت از آن‌ها الگوبرداری کند.

سرمایه در گردش چیست:

سرمایه در گردش شرکت اصطلاحات رایج حسابداری و مدیریت مالی که میزان نقدپذیری اموال یک شخص یا کسب و کار را نشان می‌دهد

سرمایه در گردش یا همان دارایی‌های جاری آن دسته از نسبت سرمایه در گردش چیست؟ اموال شرکت هستند که در طول سال مالی جاری می‌شوند انواع سرمایه در گردش مانند پول نقد سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت موجودی انبار و غیره است حساب‌های دریافتنی دیگری از دارایی‌های جاری است

شیوه محاسبه سرمایه در گردش:

دارایی‌های جاری شرکت همان دارایی‌هایی هستند که به طور مداوم در فرآیند تولید شرکت پیشرفت کرده و درآمد نقدی را به واحد اقتصادی وارد می‌کنند.

بر ای تجزیه و تحلیل سرمایه در گردش می‌توانید میزان گردش مالی سالانه در دوره‌های گذشته را بررسی کنید یا با استفاده از ارزیابی رقبا وضعیت بازار را بررسی کنید.

چرا سرمایه در گردش:

سرمایه در گردش وضعیت مالی شرکت و میزان نقدینگی کسب و کار را نشان می‌دهد. صاحبان کسب و کار و سرمایه‌گذاران با دیدن سرمایه در گردش شرکت متوجه وضعیت سوددهی یا ضرر شرکت می‌شوند سرمایه در گردش وضعیت مالی کسب و کار و موقعیت نقدینگی کوتاه‌مدت شرکت را نشان می‌دهد.

لازم است بدانید هرچه سرمایه در گردش شرکت بیشتر باشد، فشار مالی آن کمتر می‌شود اما زیاد شدن سرمایه در گردش نیز باعث کاهش درآمد می‌شود.

سرمایه در گردش شامل چه چیزهایی می‌شود:

• صاحبان شرکت و هیئت‌مدیره با استفاده از میزان سرمایه در گردش نسبت سرمایه در گردش چیست؟ تصمیم می‌گیرند که بخشی از سرمایه را به شکل سود سهام یا بازخرید آن توزیع کنند.
• در واقع شرکت با اندازه‌گیری سرمایه در گردش می‌تواند برای چگونگی دریافت مطالبات و هزینه‌های خود در طول سال جاری برنامه‌ریزی کند.
• با استفاده از سرمایه در گردش متوجه می‌شویم که شرکت منابع کافی برای گسترش داخلی خود را دارد، یا باید برای رسیدن به برنامه‌های مالی از بانک یا بازارهای مالی کمک بگیرد.

تفاوت گردش مالی و سرمایه در گردش چیست:

سرمایه در گردش میزان واقعی دارایی نقدی است که سازمان برای تأمین هزینه و نیازهای روزمره خود از آن استفاده می‌کند.

اما گردش مالی محلی است که پول از آن به دست آمده و جایی است که پول در آن صرف شده است.

بدهی جاری چیست:نسبت سرمایه در گردش چیست؟

‌ بدهی جاری بدهی‌های هستند که در طول سال مالی جاری یا دوره مالی مورد نظر می‌توانند به پول نقد تبدیل شوند.

اگر بدهی‌های جاری از دارایی‌های جاری شرکت کم شوند سرمایه در گردش به دست می‌آید، سرمایه در گردش نشان دهنده میزان واقعی دارایی‌های نقد شرکت است.

تفاوت گردش مالی و درآمد:

درآمد و گردش مالی دو اصطلاح حسابداری هستند که در سیاست‌های شرکت، نقش مهمی و تعیین کننده دارند. درآمد و گردش مالی دو مفهوم پرکاربرد در حسابداری هستند که وابسته به سیاست‌های کاری شرکت هستند.

1- گردش مالی برای توسعه دارایی‌های جاری استفاده می‌شود.

2- درآمد شرکت به صورت ماهانه میزان فروش شرکت را نشان می‌دهد اما گردش مالی چگونگی وصول پول نقد از حساب‌های دریافتی و چگونگی فروش موجودی را نشان می‌دهد.

تفاوت سرمایه در گردش با ترازنامه:

ازآنجا که سرمایه در گردش میزان نقدینگی شرکت در کوتاه‌مدت را نشان می‌دهد، از ترازنامه قابل اعتمادتر است!

سرمایه در گردش نشان می‌دهد که چگونه شرکت می‌تواند با استفاده از منابع مالی کوتاه‌مدت، بدهی‌های خود را بپردازد و پس از پرداخت بدهی‌ها میزان نقدی باقی‌مانده را نیز محاسبه کند.

رابطه سرمایه در گردش با کارآمدی شرکت:

سرمایه در گردش معیاری است که نشان دهنده کارآمدی شرکت است. با محاسبه نسبت سرمایه در گردش، که از تفاوت دارایی‌های جاری و بدهی‌های جاری به دست می‌آید، میزان توان شرکت برای پرداخت بدهی‌ها را می‌توانید بفهمید.

گردش حساب دریافتنی:

گردش حساب دریافتنی وقتی که به صورت اعتباری انجام می‌شود، مشتریان را وادار به پرداخت می‌کند.

زمانی که گردش حساب دریافتنی با زمان نسبت سرمایه در گردش چیست؟ تعیین شده برای تسویه‌حساب باشد، زمان پرداخت مشتریان به روابط آن‌ها با مطالبات مربوطه و ماهیت معاملات بستگی دارد، به طور مثال وقتی که مبلغ بدهی بزرگ باشد، دریافتی قابل پرداخت به صورت اقساط است و به زمان طولانی‌تری نیاز دارد.

از نظر شرکت هر چه جمع‌آوری وجوه نقد با سرعت بیشتری انجام شود، بهتر است و شرکت بدون نیاز به اعتبار اضافی می‌تواند برای اجرای عملیات در تجارت و سرمایه‌گذاری وارد شود. لازم است بدانید، اگر مطالبات قابل پرداخت زمان بیشتری برای وصول شدن طول بکشد شرایط بدهی برای شرکت بد می‌شود.

تفاوت گردش مالی با سود:

گردش مالی با سود تفاوت چندانی ندارد و بسیاری از افراد بین گردش مالی و ثروت تفاوتی قائل نمی‌شوند.

گردش مالی، کل درآمد کسب و کار در یک نسبت سرمایه در گردش چیست؟ دوره زمانی است، یعنی رقم فروش خالص است که پس از کسر هزینه‌ها باقی می‌ماند.

اما برای محاسبه سود باید میزان فروش را اندازه‌گیری کرد تا سود خالص به دست بیاید. در واقع سود خالص رقمی است که پس از کسر همه هزینه‌ها در یک دوره خاص باقی می‌ماند.

سؤالات متداول

سرمایه در گردش چیست؟

سرمایه در گردش یعنی اختلاف بین دارایی‌های جاری و بدهی‌های جاری شرکت. در واقع سرمایه در گردش چیزی است که هزینه‌ها و نیازهای روزمره شرکت را تأمین می‌کند.

سرمایه در گردش خالص شرکت چه چیزی را نشان می‌دهد؟

سرمایه در گردش خالص میزان واقعی دارایی‌های نقدی یا نزدیک به نقل از سازمان یا شرکت را نشان می‌دهد.

نقش خرید نسیه در گردش مالی چیست؟

گردش مالی در ثبات درآمدی کاربرد دارد اما میزان وجه نقد تا زمانی که پرداخت نشود در گردش مالی تأثیری ندارد.

شیوه محاسبه گردش مالی در کسب و کار چگونه است؟

برای محاسبه گردش مالی کافی است کل فروش خود را از گردش مالی خود کسر کنید. برای به دست آوردن سود خالص و ناخالص نیز میزان برداشت را از هزینه‌ها کم کنید.

دلیل اهمیت تجزیه و تحلیل گردش مالی چیست؟

مدیران شرکت با استفاده از گردش مالی قادر خواهند بود کسب و کار خود را ارزیابی کرده و در زمان لازم منابع مالی را وارد شرکت کنند.

سرمایه در گردش چیست و چه کسب‌و‌کارهایی به آن نیاز دارند؟

شاید به‌عنوان کسی که به‌تازگی وارد حوزه‌ی کسب‌وکار شده‌ است، آگاهی از کاربرد برخی مفاهیم مهم در حسابداری و نقش آنها در اداره‌ی کسب‌وکار، تأثیر مهمی در مدیریت کسب‌وکارتان در ادامه‌ی راه داشته باشد. یکی از این مفاهیمِ مهم، «سرمایه در گردش» است که برخی آن را با وجه نقد اشتباه می‌گیرند. در ادامه به بیان مفهوم و کاربرد سرمایه در گردش (Working Capital) شرکت‌ها پرداخته‌ایم. با ما همراه باشید.

حتما بخوانید:

سرمایه در گردش چیست؟

سرمایه درواقع نام دیگر پول است و سرمایه در گردش به پولی اطلاق می‌شود که برای امور روزانه‌ی شرکت خرج می‌شود. در اصل می‌توان گفت سرمایه در گردش پولی است که به‌عنوان مدیر شرکت باید با آن کار کنید. از منظر مالی، سرمایه در گردش با سرمایه‌ی فعلی و بدهی جاری متفاوت است. سرمایه در گردشِ شرکت به پولی اطلاق می‌شود که در بانک قرار دارد و در صورت نیاز، قادرید به‌سرعت آن را به وجه نقد تبدیل کنید.

بدهی‌های جاری درواقع به تعهدات مالی‌ای گفته می‌شود که شما باید در طول سال، آنها را بپردازید. بنابراین، سرمایه در گردش به باقی‌مانده‌ی سرمایه‌ی نقدی شرکت در بانک پس از کسر بدهی‌های جاری اطلاق می‌شود.

در ابعاد وسیع‌تر می‌توان گفت سرمایه در گردش درواقع دماسنج سلامت مالی شرکت‌هاست. هرچه فاصله‌ی بین دارایی‌های شما و بدهی‌های کوتاه‌مدت شرکت‌تان کمتر باشد، نشانگر کسب‌وکاری سالم‌تر است. این حالت در صورتی نقض می‌شود که میزان بدهی‌های شرکت از سرمایه‌ی آن بیشتر شود که به‌معنی وجود سرمایه در گردش منفی در آن شرکت و افزایش احتمال ورشکستگی است.

چرا سرمایه در گردش مهم است؟

سرمایه در گردش، معیاری مرسوم در ارزیابی جریان مالی و بهره‌ وری و سلامت کلی کسب‌و‌کار به‌حساب می آید، چراکه در مفهوم سرمایه در گردش، چنین مواردی نهفته است: وجه نقد شرکت، حساب‌های دریافتنی، حساب‌های پرداختنی، میزان بدهی سالانه و دیگر حساب‌های کوتاه‌مدت. ازطرف‌دیگر سرمایه در گردش به‌معنای فعالیت‌های شرکت، مدیریت خلاقانه، مدیریت بدهی، درآمد و پرداخت به تأمین‌کنندگان نیز هست.

سرمایه در گردش مثبت به‌ این معناست که شرکت می‌تواند بدهی‌های کوتاه‌مدت خود را دراسرع‌وقت بپردازد؛ سرمایه در گردش منفی نیز حاکی از ناتوانی شرکت در پرداخت دیون کوتاه‌مدت است. کارشناسان همواره به کاهش سرمایه در گردش شرکت حساس‌اند، چراکه این اتفاق نشان‌دهنده‌ی آن است که بدهی‌ها و هزینه‌های شرکت در حال افزایش است و شرکت سخت در تلاش برای حفظ یا افزایش میزان فروش است. همچنین صورت‌حساب‌ها سریع پرداخت نمی‌شود یا حساب‌های بستانکاریِ شرکت به‌کندی دریافت می‌شود. این در حالی است که افزایش میزان سرمایه درگردش شرکت نشانه‌ی مثبتی محسوب می‌شود و درست برعکس تمام موارد ذکرشده را نشان می‌دهد.

راه‌های بسیاری برای ارزیابی سرمایه در گردش وجود دارد که از آن جمله می‌توان به نرخ تغییرات صورت دارایی‌های شرکت، نرخ حساب‌های بستانکاری، نسبت جاری، نسبت سرمایه، و حساب‌های پرداختنی اشاره کرد.

یکی از کاربردهای بسیار مهم سرمایه در گردش، در فهرست موجودی و دارایی شرکت نمایان می‌شود. برای شرکت‌ها، فهرست دارایی‌های بلندبالاتر یعنی تقویت سرمایه در گردش آن شرکت. وقتی سرمایه در گردش به‌درستی مدیریت نشود، این امکان وجود دارد که کسب‌وکارها بدون دراختیارداشتن نقدینگی لازم از سرمایه در گردش شرکت برای توسعه‌ی برنامه‌های شرکت استفاده کنند. در این حالت اگر برنامه‌های شرکت به‌سرعت به بازدهی و سوددهی نرسند، شرکت با مشکلات جدی مواجه خواهد شد و بدهی‌ها به‌سرعت افزایش خواهند یافت. این مورد وقتی اتفاق می‌افتد که شرکت به‌جای پیداکردن سرمایه‌گذار مناسب و سرمایه‌گذاری در اجرای طرح‌ها، برای هر کاری از وجه نقد استفاده کند که مسئله‌ی مثبتی در کسب‌وکار تلقی نمی‌شود، چراکه می‌توان از وجه نقد برای مصارف مهم دیگری استفاده کرد. درنتیجه به‌واسطه‌ی کاهش سرمایه در گردش شرکت، بسیاری از کسب‌وکارها قبل از رسیدن به سوددهی ورشکست می‌شوند. البته شرکت‌هایی که هزینه های خود را مدیریت می‌کنند، حتی‌الامکان از قرارگرفتن در چنین شرایطی جلوگیری می‌کنند.

کارشناسان به‌طورکلی معتقدند میزان و زمان جریان نقدینگی شرکت، نشانگر توانایی آن شرکت در عمل به تعهدات خود در سررسید پرداخت دیون است. فرمول سرمایه در گردش به این شکل است که شرکت بتواند بین دارایی‌های جاری برای پرداخت بدهی‌های جاری، تعادل برقرار کند که البته همیشه هم این معادله برقرار نیست، چراکه همواره بخشی از نقدینگی برای پرداحت حقوق و دستمزد کارکنان و انجام کارهای شرکت مورد نیاز است. یکی دیگر از مواردی که مفروضات مربوط به سرمایه در گردش را به‌هم می‌زند، تصور اشتباه در وصول لحظه‌ای حساب‌های دریافتنی از بدهکاران شرکت است، ولی در بسیاری از شرکت‌ها در عمل ثابت شده که این‌گونه نیست.

بنابراین ازجمله مواردی که همواره باید به آنها توجه کرد، زمان‌بندی دقیق در خرید دارایی‌های جدید و سیاست‌های دریافت حساب‌های پرداختنی و دریافتنی است، چراکه باتوجه‌‌به همه‌ی این موارد است که مدیر شرکت می‌تواند روی دریافت طلبی قدیمی که از سررسیدش گذشته، حساب باز کند. البته همین تلاش برای افزایش سرمایه از طریق وصول حساب‌های دریافتنی نیز مستلزم سرمایه در گردش مختلف در شرکت‌های مشابه است. اما به‌طورکلی می‌توان گفت سرمایه در گردشِ استاندارد در صنایع مختلف با هم متفاوت‌ است، چراکه برخی صنایع از تجهیزات گران‌قیمت یا روش‌های درآمدزایی متفاوتی استفاده می‌کنند و بنابه همین علل، رویکرد صنایع در استفاده از سرمایه در گردش مهم خواهد بود. پیداکردن روشی برای تسهیل پرداخت هزینه‌های نقدی شرکت به‌منظور باثبات نگه‌داشتن سرمایه در گردشِ شرکت، برای بسیاری از تولیدکنندگان و شرکت‌هایی که هزینه‌های جاری زیادی دارند، سخت است. به نسبت سرمایه در گردش چیست؟ همین منظور، مقایسه‌ی سرمایه در گردش فقط در شرکت‌های مشابه در یک صنعت معنی پیدا می‌کند. این مقایسه از اهمیت خاصی برخوردار است و بالا یا پایین‌بودن سرمایه در گردش در هر صنعت باتوجه‌به نرخ استاندارد آن صنعت ارزیابی می‌شود.

وقتی دارایی فعلی شرکت را بر بدهی جاری تقسیم کنید، به عددی می‌رسید که نشانگر سلامت نسبی شرکت شماست و این عدد همان نرخ سرمایه در گردش است.

نرخ سرمایه در گردشِ شرکت شما اگر بین ۱/۲ تا ۲ باشد، بدان معناست که شرکت‌تان نقدینگی لازم برای پرداخت بدهی‌ها را دارد، اما این بدان معنا نیست که دست از فعالیت برداشته و دیگر هیچ کاری انجام نشود.

نرخ سرمایه در گردش زیر ۱ به این معناست که شرکت شما سرمایه در گردش منفی دارد و به‌زحمت می‌تواند بدهی‌هایش را پرداخت کند.

نرخ سرمایه در گردش بالای ۲ نیز به این معناست که شرکت شما از نقدینگی زیادی برخوردار است که می تواند آن را در بخش‌های دیگر شرکت سرمایه‌گذاری کند. اگر در شرکت، نقدینگی اضافه داشته باشید، به این معناست که احتمالا تصمیمات مناسبی در شرکت گرفته نمی‌شود.

کسب‌وکارهایی که به سرمایه در گردشِ زیاد نیاز دارند

کسب‌وکارهایی که به‌طور زنجیره‌ای به هم وابسته‌اند یا به‌طور فصلی کار می‌کنند، اصولا نسبت‌‌به کسب‌وکارهای سالانه، به سرمایه در گردش بیشتری نیاز دارند. این موضوع شاید به‌خاطر نیاز آنها به پرداخت بدهی‌ها باشد، حتی بدهی‌های مربوط به مواقعی که شرکت کار نمی‌کند. به همین منظور باید وجه نقد بیشتری برای این مواقع نزد بانک داشته باشند.

برای مثال، فروشگاهی که به‌طورخاص به فروش کولرهای آبی می‌پردازد، در فصل تابستان فروش بسیار خوبی دارد. درنتیجه، صاحب این فروشگاه برای ادامه‌ی کسب‌وکار خود در فصول سرد که تمایل به خرید کولر کمتر است، باید از سرمایه در گردش بیشتری استفاده کند.

آشنایی با انواع نسبت مالی در حسابداری

یکی از مهم­‌ترین و اصلی­‌ترین وظایف حسابداران، محاسبه و بررسی نسبت مالی شرکت‌ها و ادارات است. تجزیه و تحلیل صورت‌های مالی، شیوه‌­های مختلفی دارد نسبت سرمایه در گردش چیست؟ و استفاده از نسبت‌های مالی در این تجزیه و تحلیل‌ها، از روش‌های مطلوب و رایج در میان حسابداران به شمار می‌­آید.
هدف از این تحلیل پیگیری عملکرد شرکت‌ها و همچنین فراهم کردن زمین‌ه­ای برای امکان مقایسۀ عملکرد آنها در سال‌های مالی است. نسبت‌های مالی را براساس آن چیزی که قرار است بسنجند، به 5 دستۀ اصلی تقسیم بندی می­‌کنند.

نسبت مالی نسبت سرمایه در گردش چیست؟ چیست؟

وقتی مدیران شرکت‌ها از حسابدارانشان دربارۀ وضعیت شرکت سؤال می­‌کنند، انتظار دریافت پاسخی تخصصی، کارشناسی و شفاف را دربارۀ وضعیت مالی دارند و معمولاً نمی‌­توان با گفتن جمله­‌هایی مثل اوضاع روبراه است یا وضعیت مالی مناسبی داریم، آنها را راضی کرد. در چنین شرایطی نسبت مالی ابزاری است که حسابداران با استناد به آمار و ارقام آن می­‌توانند وضعیت اقتصادی و مالی شرکت‌ها را به دقت بررسی و گزارش کنند. به نسبت­‌هایی که از صورت‌های مالی شرکت‌ها و به منظور آگاهی از وضعیت کلی شرکت و قیمت‌های سهام آن استخراج می‌­شود، نسبت مالی می­‌گویند.
بنابراین نسبت‌های مالی ابزاری هستند که با استناد به آنها می­‌توان دربارۀ سلامت و پیشرفت یا رکود مالی و اقتصادی شرکت‌ها تصمیم‌­گیری کرد.

انواع نسبتهای مالی چیست؟

نسبت مالی در یک تقسیم­بندی به 5 گروه اصلی تقسیم می­‌شود:

نسبت‌های نقدینگی

نقدینگی در اصطلاح به ارزیابی توانایی­ های شرکت نسبت به تعهدات کوتاه مدت آن گفته می‌­شود. از سوی دیگر، نقدینگی ­نوعی پس‌­انداز برای روز مبادا و مشکلات مالی غیرقابل پیش­بینی است. حسابداران می­‌توانند با در نظر داشتن نسبت مالی در حوزه ی نقدینگی، توانایی شرکت ها را در بازپرداخت بدهی­‌هایشان برآورد کنند. نسبت نقدینگی به دو دسته ی اصلی تقسیم می‌­شود: نسبت جاری و نسبت آنی

نسبت جاری

نسبت جاری ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ در گردش ﻧﯿﺰ ﻧﺎﻣﯿﺪه می‌شود که از تقسیم دارایی‌های ﺟﺎری ﺑﻪ بدهی‌های ﺟﺎری به دست می‌آید. این نسبت نشان‌ ­دهندۀ توان بازپرداخت بدهی­‌های جاری از دارایی‌­های جاری مؤسسه است و بالاتر بودن این نسبت نشان‌دهنده وضعیت نقدینگی بهتر است. فرمول محاسبه آن به شرح زیر است:

نسبت آنی:

موجودی کالا و پیش­‌پرداخت‌ها به دلیل قابلیت اندک شوندگی، بالاتر بودن این نسبت از عدد یک، نشانه‌ای از وضعیت مناسب نقدینگی شرکت است. در فرمول این نسبت جزو دارایی­های جاری محسوب نمی‌­شوند.

در صورتی که رقم نهایی این نسبت بیش از 1 باشد، شرکت توانایی بازپرداخت بدهی­‌های جاری­ اش را خواهد داشت.

نسبت وجه نقد

این نسبت محافظه‌کارانه ‌ترین نسبت نقدینگی است، زیرا نسبت موجودی نقدی و سرمایه‌ گذاری کوتاه‌مدت را به بدهی جاری نشان می‌دهد. بالا بودن این نسبت نشان‌دهنده عدم استفاده از منابع نقد است و پایین بودن آن می‌تواند منجر به ایجاد مشکل در بازپرداخت بدهی‌ها شود.

نسبت‌های سودآوری

دومین نسبت مالی، نسبت سودآوری است که براساس نتایج آن دربارۀ میزان موفقیت مالی و سوددهی شرکت تصمیم­گیری خواهد شد. سود خالص بهترین ابزار برای تعیین عملکرد مدیریت در دستیابی به این هدف است مهم­ترین نسبتهای سودآوری عبارت است از:

نسبت سود ناخالص

از تقسیم سود ناخالص به فروش به دست می‌آید. به کمک این نسبت، سود ناخالص تولید شده ارزیابی خواهد شد:

به کمک این نسبت، سود ناخالص تولید شده ارزیابی خواهد شد:

بازده فروش

نام‌های دیگر این نسبت، نسبت سود خالص و حاشیۀ سود خالص است و درصد درآمدهای حاصل از فروش را می­‌سنجد. هرچه عدد به­‌دست آمده از این نسبت بزرگتر باشد، بازده آن نیز بیشتر است.

بازده دارایی‌­ها

با این نسبت مالی هم می‌­توان بازده سرمایه‌­گذاری را اندازه­‌گیری کرد و هم میزان کارآمدی مدیریت شرکت در استفاده از دارایی‌­ها به منظور درآمدزایی را سنجید.

بازده حقوق صاحبان سهام

این نسبت درصد درآمدهای حاصل از هر ریال حقوق صاحبان سهام را می‌­سنجد.

نسبتهای پوششی و اهرمی

سومین نسبت مالی است و با استناد به آن می‌­توان میزان تأمین مالی مورد نیاز در چرخۀ کسب­‌و‌کار شرکت را برآورد کرد. حاصل این نسبت‌ها نشان ­دهندۀ این خواهد بود که چه میزان از نیازهای مالی شرکت، از منابع دیگری تأمین شده است.

نسبت بدهی

این نسبت، بدهی‌­های شرکت را که با بدهی­‌هایی مثل تعهد به شخص ثالث سرمایه­‌گذاری شده است می­‌سنجد.

توان پرداخت بهره

این نسبت تعداد تبدیل هزینه­‌های بهره به درآمد را می‌­سنجد و از این طریق می‌­توان متوجه شد که شرکت می‌­تواند با سود حاصل ­شده هزینه های بهره را بپردازد یا نه.

نسبت سرمایه

این نسبت مالی تعیین کنندۀ کل دارایی های شرکت است که به واسطۀ سرمایۀ اولیه حاصل شده است.

نسبت بدهی- سرمایه

نشان ­دهندۀ ساختار سرمایه در شرکت‌هاست. اگر عدد این نسبت بزرگتر از 1 باشد، یعنی شرکت بدهی­‌های سنگین دارد و اگر کمتر از 1 باشد، یعنی توازن نسبی مالی برقرار است.

نسبت‌های ارزش بازار

این نسبت مالی نشان­‌دهندۀ دیدگاه تحلیلگران بازار و سهامداران دربارۀ عملکرد گذشته و آیندۀ شرکت است.

ارزش دفتری

بیانگر ارزش خالص دارایی­‌های شرکت بر مبنای هر واحد از سهم.

نسبت قیمت به درآمد

تعیین کنندۀ نظر تحلیلگران بازار سرمایه دربارۀ سودآوری­‌های آیندۀ شرکت است.

نسبت قیمت به فروش

نسبت‌های فعالیت

این نسبت‌ها ابزارهایی برای سنجیدن کارکرد دارایی­‌های شرکت است و میزان استفادۀ مؤثر از منابع شرکت را در دوره‌­های مشخص ارزیابی می‌­کند.

دورۀ گردش موجودی کالا

که به آن میانگین سنی کالا هم گفته می‌­شود. نشان‌دهنده مدت‌زمانی است که طول می‌کشد تا مواد اولیه به کالا تبدیل ‌شود و گردش موجودی کالاها را در بازه­‌های زمانی مختلف نشان می­‌دهد.

دوره وصول مطالبات

نشان­دهندۀ فواصل زمانی تحویل اجناس به مشتری تا هنگام دریافت وجوه نقد از آن‌هاست.

برای محاسبه این نسبت از فروش به‌جای فروش نسیه استفاده می‌شود

مزایای مقایسه نسبت‌های مالی

از مزایای مقایسه‌ نسبت های مالی این است که مشخص می‌کند کدام قسمت شرکت عملکرد بهتر یا بدتری نسبت به میانگین صنعت مربوط به خودش دارد. مقایسه بازده دارایی بین شرکت‌ها مشخص کننده این امر است که کدام شرکت‌ها در جهت افزایش سودآوری، استفاده بهینه‌تری از دارایی‌شان داشته‌اند.

استفاده‌ کنندگان نسبت های مالی به دو گروه تقسیم می‌شوند:

استفاده‌ کنندگان خارجی: سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی ،تحلیلگران مالی، مقامات نظارتی و ناظران صنعت، اعتباردهندگان، رقبا، مقامات مالیاتی، استفاده‌ کنندگان داخلی: مدیر تیم، کارمندان و مالکان

محدودیت نسبتهای مالی چیست؟

تحلیل نسبت‌های مالی به‌ طور گسترده‌ای توسط تحلیل‌گران مالی، سرمایه‌گذاران و اعتباردهندگان به کار می‌رود. در واقع این نسبت‌ها وضعیت اقتصادی واحد تجاری را در مقایسه با صورت‌های مالی به شکل بهتری انعکاس می‌دهند. از سوی دیگر، نسبت های مالی در مدل‌های پیش‌بینی به‌ طور موفقیت‌آمیزی به کار می‌روند. اما با وجود استفاده وسیع از نسبت‌ های مالی این تکنیک‌ها با برخی از محدودیت‌ها روبه‌رو هستند که تفسیرها را با پاره‌ای از ابهام مواجه می‌کنند.

نسبتهای مالی با استفاده از صورتهای مالی یک شرکت میتواند به تحلیلگران مالی و سرمایه گذاران دید بهتری از وضعیت اقتصادی یک سازمان بدهد تا بتوانند بهتر تصمیم گیری انجام دهند. اما از سوی دیگر با اینکه نسبتهای مالی پیش بینی را برای ما آسان تر میکنند، اما دارای محدودیت هایی نیز هستند که ممکن از باعث ایجاد ابهام شوند.

بعضی محدودیتها شامل:

1. نسبته های مالی تنها یک دید کلی به گذشته است.
2. اگر داده ها بر اساس بهای تمام‌ شده تاریخی باشند قادر به انعکاس سطح عمومی قیمت‌ها و ارزش‌های جاری نخواهند بود.
3. به دلیل استاندارد نبودن روش محاسبه هر نسبت مالی، بنابراین نمی‌توان تاثیر نفوذ اطلاعات گزینش‌ شده را در محاسبات نادیده گرفت.
4. ممکن است در روشهای مختلف حسابداری، نسبتهای مالی دچار تغییر شوند. همچنین تغییر در اصول و برآوردهای حسابداری نیز در تغییر نسبت های مالی تأثیرگذار هستند.
5. با استفاده از نسبت های مالی عملا مقایسه بین سازمانی غیر ممکن است.

نتیجه ­گیری:
نسبت مالی به کمک اقلام صورت‌های مالی محاسبه می­‌شود و انواع مختلفی دارد. این نسبت‌ها معیاری است که از آن‌ها برای سنجش توان واحدهای تجاری در پرداخت تعهدات کوتاه مدتشان استفاده می­‌شود. با اینکه فرمول‌های مورد استفاده برای انواع نسبت مالی، بسیار دقیق و حساب­شده هستند، توصیۀ ما این است که در استفاده از نتایج آنها عوامل و متغیرهای دیگرِ تأثیرگذار بر روند مالی شرکت را نیز مد نظر قرار بدهید.
شرکت خود را به بهترین شکل مدیریت کنید
هر مدیر خوب نیازمند ابزاری قدرتمند است تا بتواند مجموعه خود را به بهترین شکل مدیریت کند. مجموعه نرم افزار مالی و منابع انسانی فینتو ابزاری قدرتمند است که می تواند به مدیران در کنترل کارمندان و محاسبه حقوق و دستمزد آنها کمک کند.
شما همیشه یک مدیر لایق هستید و باید بهترین ها برای شما باشد. با استفاده از نرم افزار حسابداری آنلاین فینتو کار مدیریت خود را بسیار آسان تر کنید.

سرمایه در گردش چیست؟

سرمایه در گردش (Working capital)، یکی از مهم ترین شاخص های مالی به شمار می رود که با کسر بدهی های جاری شرکت از دارایی های جاری آن محاسبه می گردد. سرمایه در گردش، اغلب نقدینگی عملیاتی را در اختیار شرکت ها، سازمان ها و یا نهاد های دولتی قرار می دهد. سرمایه در گردش به مجموعه مبالغی گفته می شود که در دارایی های جاری شرکت سرمایه گذاری می گردد.

مدیریت سرمایه در گردش:

مدیریت سرمایه در گردش یعنی تعیین حجم و ترکیب منابع و مصارف سرمایه در گردش، به صورتی که باعث افزایش دارایی های سهامداران در طول زمان شود. بنابراین شرکت ها می توانند با به‌ کارگیری استراتژی های مختلف در رابطه با مدیریت سرمایه در گردش، میزان نقدینگی شرکت خود را تحت تاثیر قرار دهند که این استراتژی ها، مشخص کننده میزان ریسک و بازده آنها می باشد.

لذا می توان گفت که سرمایه در گردش معیاری است که هم برای نشان دادن میزان کارآمدی یک شرکت به کار می رود و هم نشان ‌دهنده سلامت مالی آن شرکت در کوتاه مدت می باشد.

فرمول سرمایه ‌در ‌گردش خالص:

استفاده از اقلام جاری:

بدهی های جاری – دارایی های جاری = سرمایه در‌گردش خالص

استفاده از اقلام غیر جاری:

تغییر در بدهی های بلند مدت + تغییرات در دارایی های بلند مدت – تغییر در حقوق صاحبان سهام = سرمایه در گردش خالص

مزیت نسبت سرمایه در گردش:

نسبت سرمایه در گردش (دارایی های جاری تقسیم‌ بر بدهی های جاری) مشخص می کند که آیا شرکت، دارایی های جاری و نقد شونده کافی برای پوشش بدهی های کوتاه مدت خود را دارد یا خیر.

در این خصوص می توان گفت که نسبت سرمایه در گردش کمتر از یک، نشان دهنده سرمایه در گردش خالص منفی است و میزان بدهی های جاری شرکت بیشتر از داشته های آن است و سرمایه گذاری در این شرکت ممکن است ریسک بالایی داشته باشد.

از طرفی نسبت سـرمایه در گردش بیش تر از دو به این معنی است که شرکت دارایی های جاری مازاد زیادی دارد که آنها را در دارایی هایی با بازده بالاتر سرمایه گذاری نمی کند. در واقع نسبت سرمایه در گردش بین ۱٫۲ و ۲٫۰ برای شرکت ها مناسب است. همچنین در کتاب های مالی معمولا از سرمایه در گردش به عنوان «سرمایه در گردش خالص» نیز یاد می شود.

اگر بدهی های جاری یک شرکت از دارایی های آن بیشتر باشد، ممکن است شرکت در پرداخت بدهی های کوتاه مدت خود به مشکل برخورد نماید و بدترین حالت ممکن آن ورشکستگی می باشد. در صورتی که نسبت سرمایه در گردش شرکت ها در حال کاهش باشد، در طولانی مدت می تواند زنگ خطری باشد که شرکت را به سمت بررسی عمیق تر وضعیت خود هدایت می کند.

به عنوان نمونه، ممکن است حجم فروش شرکت در حال کاهش باشد و در نتیجه، مطالبات شرکت به مرور زمان کم و کمتر شود. سرمایه در گردش همچنین نشانه بهره وری عملیاتی شرکت نیز است. دارایی که به عنوان موجودی کالا در ترازنامه شرکت گزارش شده یا پولی که شرکت از مشتریان و خریدارانش طلبکار است، نمی تواند برای پرداخت تعهدات شرکت مورد استفاده قرار گیرد.

پس اگر شرکتی بهره وری خوبی نداشته باشد، این بهره وری پایین خود را به صورت افزایش در سـرمایه در گردش نشان خواهد داد. این موضوع را می توان با مقایسه سـرمایه در گردش نسبت سرمایه در گردش چیست؟ شرکت از دوره ای به دوره دیگر مقایسه کرد. دقت کنید که بهره وری پایین ممکن است به مشکلات اساسی در عملیات شرکت اشاره داشته باشد.

نکات مهم در مورد سرمایه در گردش:

• اگر نسبت توضیح داده شده در بالا از یک کمتر باشد، سـرمایه در گردش منفی خواهد بود.
• سرمایه در گردش زیاد (بیشتر از ۲) همیشه خوب نیست، بلکه ممکن است به این نکته اشاره داشته باشد که موجودی کالا بیش از حدی نگه داشته شده یا شرکت پول نقد مازاد خود را سرمایه گذاری نکرده است.
• سرمایه در گردش می تواند نشان دهنده امکان نقدپذیری برای یک فرد یا یک کسب و کار باشد.

در پایان مطالعه مقاله آشنایی با معافیت های مالیاتی کسب و کارها به مخاطبین عزیز پیشنهاد می گردد.

سرمایه در گردش خالص: نحوه محاسبه و مثال آن

سرمایه در گردش خالص تفاوت بین دارایی های جاری یک شرکت ، مانند پول نقد ، حساب های دریافتنی (فاکتورهایی که توسط مشتریان پرداخت نشده است) و موجودی مواد اولیه و محصولات نهایی و بدهی های جاری آن مانند حساب های قابل پرداخت است.

سرمایه در گردش خالص معیاری برای کارایی عملکرد شرکت و سلامت مالی کوتاه مدت آن است. اگر دارایی های جاری یک شرکت بیش از بدهی های فعلی آن نباشد ، در این صورت ممکن است در پرداخت طلبکاران مشکلاتی پیش بیاید یا حتی ورشکست شود.

اکثر پروژه ها نیاز به سرمایه گذاری در سرمایه در گردش دارند که جریان نقدی را کاهش می دهد ، اما اگر پول خیلی کند جمع شود یا حجم فروش شروع به کاهش کند ، پول نقد نیز کاهش می یابد حساب های دریافتنی

شرکت هایی که از سرمایه در گردش به طور ناکارآمد استفاده می کنند می توانند با فشار دادن تأمین کنندگان و مشتریان ، جریان نقدی را افزایش دهند.

چیست و برای چه کاری است؟

سرمایه در گردش خالص برای اندازه گیری نقدینگی کوتاه مدت شرکت و همچنین برای ایجاد برداشت کلی از توانایی مدیریتی شرکت در استفاده بهینه از دارایی ها استفاده می شود.

همچنین می توان از سرمایه در گردش خالص برای تخمین ظرفیت رشد سریع تجارت استفاده کرد.

اگر مشاغل دارای ذخایر نقدی قابل توجهی باشد ، ممکن است پول کافی برای بالا بردن سریع تجارت را داشته باشد. در مقابل ، یک وضعیت فشرده سرمایه در گردش بسیار بعید می داند که یک شرکت توانایی مالی برای سرعت بخشیدن به سرعت رشد خود را داشته باشد.

شاخص خاص تر ظرفیت رشد زمانی است که شرایط پرداخت حساب های دریافتنی کوتاه تر از شرایط پرداختنی حساب ها باشد ، به این معنی که یک شرکت می تواند قبل از پرداخت هزینه به مشتریان خود ، از مشتریان خود پول نقد دریافت کند. تأمین کنندگان

رقم خالص سرمایه در گردش وقتی از طریق یک خط روند پیگیری می شود ، بسیار آموزنده است ، زیرا می تواند بهبود تدریجی یا کاهش مقدار خالص سرمایه در گردش را در طول زمان نشان دهد.

قابلیت اطمینان

میزان سرمایه خالص خالص به دلایل زیر می تواند بسیار گمراه کننده باشد:

خط اعتبار

یک کسب و کار ممکن است یک خط اعتباری در دسترس داشته باشد ، که به راحتی می تواند هر شکاف مالی کوتاه مدت مشخص شده در محاسبه خالص سرمایه در گردش را پرداخت کند ، بنابراین خطر واقعی ورشکستگی وجود ندارد. وقتی تعهدی باید پرداخت شود ، از خط اعتبار استفاده می شود.

یک دیدگاه دقیق تر ، بررسی خالص سرمایه در گردش با مانده مانده خط اعتباری است. اگر خط تقریباً تمام شده باشد ، احتمال بیشتری برای مشکل نقدینگی وجود دارد.

ناهنجاری ها

اگر از تاریخ خاصی شروع به اندازه گیری کنید ، اندازه گیری می تواند ناهنجاری داشته باشد که در روند کلی خالص سرمایه در گردش مشخص نشده است.

به عنوان مثال ، ممکن است یک حساب قدیمی و بزرگ پرداخت یکبار مصرف وجود داشته باشد که هنوز پرداخت نشده است و باعث می شود رقم خالص سرمایه در گردش کمتر باشد.

نقدینگی

دارایی های جاری لزوماً خیلی نقدینگی نیستند. از این نظر ، آنها ممکن است برای پرداخت بدهی های کوتاه مدت در دسترس نباشند. به طور خاص ، موجودی فقط با تخفیف زیاد می تواند بلافاصله به پول نقد تبدیل شود.

همچنین ، حساب های دریافتنی ممکن است در کوتاه مدت قابل وصول نباشند ، به خصوص اگر شرایط اعتبار بیش از حد طولانی باشد.

این یک مشکل خاص است که مشتریان بزرگ دارای قدرت چانه زنی قابل توجهی بر روی تجارت هستند. آنها ممکن است به عمد پرداخت های شما را به تأخیر بیندازند.

چگونه محاسبه می شود؟

برای محاسبه خالص سرمایه در گردش ، دارایی های جاری و بدهی های جاری در فرمول زیر استفاده می شود:

سرمایه در گردش خالص = دارایی های جاری - بدهی های جاری. بدین ترتیب:

سرمایه در گردش خالص = معادل نقدی و نقدی + سرمایه گذاری قابل توافق + حساب های بازرگانی قابل دریافت + موجودی - حساب های تجاری قابل پرداخت - هزینه های تعهدی.

از فرمول سرمایه در گردش خالص برای تعیین در دسترس بودن دارایی های نقدینگی شرکت با کسر بدهی های جاری آن استفاده می شود.

دارایی های جاری دارایی هایی هستند که در مدت زمان بیش از 12 ماه در دسترس خواهند بود. بدهی های جاری بدهی هایی هستند که در بازه زمانی 12 ماهه سررسید می شوند.

اگر رقم خالص سرمایه در گردش مثبت باشد ، این نشان می دهد که وجوه کوتاه مدت موجود از دارایی های جاری برای پرداخت بدهی های جاری بیش از سررسید پرداخت ها کافی است.

اگر این رقم به میزان قابل توجهی منفی باشد ، ممکن است کسب و کار بودجه کافی برای پرداخت تعهدات فعلی خود نداشته باشد و در معرض خطر ورشکستگی باشد.

شاخص سرمایه در گردش خالص

شاخص سرمایه در گردش (دارایی های جاری / بدهی های جاری) نشان می دهد که آیا یک شرکت دارایی های کوتاه مدت به اندازه کافی برای پوشش بدهی کوتاه مدت خود دارد.

نسبت سرمایه در گردش خوب بین 1.2 و 2.0 در نظر گرفته شده است. نسبت کمتر از 1.0 نشانگر سرمایه در گردش خالص منفی ، با مشکلات نقدینگی احتمالی است.

از طرف دیگر ، نسبت بیش از 2.0 ممکن است نشان دهد که یک شرکت از دارایی های مازاد خود برای ایجاد حداکثر درآمد ممکن به طور موثر استفاده نمی کند.

کاهش نسبت سرمایه در گردش برای تحلیل گران مالی پرچم قرمز است.

شما همچنین می توانید رابطه سریع را در نظر بگیرید. این یک تست اسید نقدینگی کوتاه مدت است. این فقط شامل پول نقد ، سرمایه گذاری های قابل فروش و حساب های دریافتنی است.

مثال

بیایید به عنوان مثال به فروشگاه خرده فروشی پائولا نگاه کنیم. او یک فروشگاه لباس زنانه دارد که دارایی ها و بدهی های جاری زیر را دارد:

وجه نقد: 10 هزار دلار

حساب های دریافتنی: 5000 دلار

موجودی کالا: 15000 دلار

حساب های قابل پرداخت: 7،500 دلار

هزینه های تعهدی: 2500 دلار

بدهی های تجاری دیگر: 5000 دلار

پائولا می تواند برای محاسبه سرمایه در گردش خالص از یک ماشین حساب استفاده کند:

سرمایه در گردش خالص = (10،000 دلار + 5،000 $ + 15،000 $) - (7،500 $ + 2،500 $ + 5،000 $)

سرمایه در گردش خالص = (30،000 $) - (15،000 $) = 15،000 $

از آنجا که دارایی های جاری پائولا بیش از بدهی های فعلی او است ، خالص سرمایه در گردش وی مثبت است. این بدان معناست که پائولا می تواند تمام بدهی های جاری خود را فقط با استفاده از دارایی های جاری پرداخت کند.

به عبارت دیگر ، فروشگاه شما در کوتاه مدت بسیار روان و از نظر اقتصادی قوی است. شما می توانید از این نقدینگی اضافی برای رونق کسب و کار خود استفاده کنید یا به لباس های اضافی لباس تبدیل شوید.